Sezon jesienny ’14 – Amagi Brilliant Park

Chyba w końcu można stwierdzić, że odbiłam się od zdrowotnego dna i wracam do formy :) Tymczasem za oknem deszcz i zawierucha oraz perspektywa, że wieczorem trza się zbierać w takiej pięknej aurze na zajęcia, zamiast siedzieć pod kocykiem przed ekranem ni to oglądając, ni to zapadając w zimową drzemkę (ponoć śnieg już tuż-tuż!! :( ).

Na poprawę humoru przyjrzyjmy się nowej, lekkiej serii od Kyoto Animation – Amagi Brilliant Park.

OPIS: Seiya Kanie to licealista i samozwańczy geniusz posiadający ponadprzeciętny wygląd, intelekt oraz umiejętności sportowe. Pewnej niedzieli tajemnicza dziewczyna, która właśnie przeniosła się do jego klasy, trzymając w rękach muszkiet „zaprasza” go do starego i opuszczonego parku rozrywki, zwanego Cudowny Park Amagi. Na miejscu dowiaduje się on, że jeśli placówka nie będzie w stanie przyciągnąć 100 tysięcy odwiedzających w przeciągu dwóch najbliższych tygodni, zostanie ona raz na zawsze zamknięta. Właścicielka Parku, „prawdziwa księżniczka” Latifah, powierza mu zarządzanie obiektem licząc, że chłopak uchroni go od upadku.

OPINIA: Jak to co sezon bywa, KyoAni dostarcza nam nowiutką, świeżutką, nieśmiganą produkcję, nad którą ich pracownicy wypruwają sobie flaki tworząc piękną grafikę i animację – coś co jest równie pewne przy ich anime, co śnieg w zimie (choć może aktualnie nie jest to za dobre porównanie), albo panika studentów w sesji. Tym razem oczywiście też zachowano wszystkie standardy, a więc kolorki są przyjazne dla oka, tła prezentują wysoki poziom, a do projektu postaci, który choć ciągle jest bardzo podobny do tego z ich innych tytułów, zagościła odrobinka indywidualizmu. Po zakończeniu sequela Free!, tym razem przyszedł czas na ekranizację novelki autora pewnej znanej serii, a mianowicie Full Metal Panic!. Amagi jednak daleko do opowieści o wojsku i wielkich robotach (choć postać maskotki Moffle fani mogą kojarzyć z FMP Fumoffu :)) – tutaj mamy prozę życia, w skład której wlicza się nowa uczennica w szkole, park rozrywki na skraju bankructwa oraz były aktor, który chce zapomnieć o swoim dawnym życiu (brzmi to szumnie, szczególnie kiedy mówimy o około 17-letnim licealiście :P). Beztroski główny bohater definitywnie ukrywa jakieś blizny na swojej skrzywdzonej duszy, zaś praca jako zarządca upadającej placówki pełnej magicznych istot pomoże mu je zaleczyć – choć on oczywiście jeszcze o tym nie wie ;) Jest jednak niezwykle sympatyczny mimo swoich narcystycznych skłonności i jak na razie Seiya okazuje się najmocniejszą stroną tejże produkcji patrząc z perspektywy postaci. Reszta trochę razi nijakością, a jak już ktoś się wybija (wspomniany Moffle), to zamiast bawić irytuje. Po trzech odcinkach anime prezentuje się jako humorystyczno-ekonomiczna mieszanka, ale ma właśnie trochę problem z tym pierwszym elementem. Jak na coś klasyfikowanego pod tagiem „komedia” (tagu „romans” też nie dostrzegam, a i nie widzi mi się za bardzo KaniexIsuzu), za mało tu sytuacji naprawdę zabawnych. To prawda, uśmiech pojawi się na naszej twarzy, ale głośny śmiech? Z tym już jest dużo gorzej. Główny problem polega na tym, że założenie „seria o tym jak postawić na nogi skazany na rozbiórkę park rozrywki” to bardzo dobry i ciekawy pomysł, ABP jednak zamiast realizować go z poważniejszej perspektywy aplikując humor jako dodatek, postanowiło postawić na kolejne anime o słodkich bohaterach, robiących słodkie (albo fanservice’owe) rzeczy. Mocną stroną tytułu jest opening – piosenka AKINO naprawdę wpada w ucho ^^ Tak po prawdzie to nawet całkiem fajnie ogląda mi się Amagi Brilliant Park, a i zawsze fajnie posłuchać Koukiego Uchiyamy w nowej roli. Nie jest to seria, która wstrząśnie moim życiem i bardzo możliwe, że po zakończeniu prędko o niej zapomnę, ale póki co spokojnie można sobie zaaplikować z jeden odcinek na tydzień i nacieszyć oczy wizualnym kunsztem KyoAni.

NA PLUS: śliczne wykonanie; bardzo dobry opening; interesujący główny bohater
NA MINUS: nie bawi tak jak powinno; za mało kwestii parku, a za dużo „wygłupów”

WSTĘPNA OCENA: 6+

Cheers~! :*