Tales of Symphonia ~Tethe’alla Arc~ – Odcinek 01

Kyaaaa~! Praktycznie od jakichś… dwóch (?) miesięcy nie obejrzałam ani jednego anime, więc wyobrażacie sobie pewnie jaką miałam radochę, kiedy odpaliłam wczoraj Tosa – moją ukochaną, wyczekiwaną serię tego sezonu ^^

Ubaw był przedni – nie brakowało momentów zabawnych jak i dramatycznych, trochę romantycznych oraz wywołujących mieszane uczucia. Oczywiście największą radochę na pewno mieli przy oglądaniu fani gry :) Były chwile kiedy sama buzia się uśmiechała widząc znajome miejsca, czy tak dobrze kojarzone ataki.

Ech… ja chcę więcej! ^^ Na szczęście kolejny odcinek wychodzi już 26 maja, więc nie jest to data jakoś strasznie oddalona w czasie – całość OAV będzie składać się z 4 epizodów, każdy wychodzący co dwa miesiące, tak więc mamy marzec, maj, lipiec i wrzesień. Cóż, zdecydowanie jest na co czekać ;]

PS: Opóźnienia w dodaniu notki były spowodowane moim odcięciem od internetu – mam nadzieję, że się to już nie powtórzy w najbliższym czasie ;)

Openieng:

Jest genialny – piosenka „Tenkuu no Canaria” Nany Mizuki, jednej z moich ulubionych japońskich wykonawców, ukazała się już ładnych kilka miesięcy temu i od tamtej pory kompletnie mnie zaczarowała! Nie potrafię określić co w niej jest, ale uwielbiam taką muzykę ^^ Utwór jest szybki, ale przeważają w nim dźwięki skrzypiec i innych symfonicznych instrumentów. Sama animacja jest bardzo fajnie zrealizowana – jak to w serii fantasy, opening zazwyczaj służy przedstawieniu bohaterów i pokazaniu ich w jakichś charakterystycznych sytuacjach oraz daje nam możliwość popodziwiać jak walczą, co jest naprawdę świetnie zanimowane. Zdecydowanie moja ulubiona scena to Lloyd chcący uderzyć Kratosa – dlaczego? Bo lubię tą dwójkę i ich relacje ^^

Ending:

Zaintrygowała mnie piosenka Akiko Shikaty „Inori no Kanata” już kiedy pierwszy raz usłyszałam ją w trailerze, ale nie spodziewałam się, że aż tak mnie kopnie, gdy dostanę całość. Słuchając jej mam wrażenie jakbym odpływała myślami w świat baśni – ma tak niesamowite celtyckie, folklorowe tchnienie ^^ Ciekawe jest to, że spora część utworu jest wykonywana w jakimś wymyślonym języku, co jest zresztą bardzo typowe dla tej Pani. Jej piosenki łączą zazwyczaj japoński z np. łaciną, włoskim, francuskim, itp. Zresztą coś więcej na ten temat powiem w notce jej poświęconej, ponieważ mam zamiar przetłumaczyć „Inori no Kanata” :) Co się tyczy animacji – jak to miało miejsce i w pierwszej serii, ending to scenki w wykonaniu plushie xD Ciekawy i nietypowy pomysł ;)

Streszczenie:

Kontynuując wyprawę, która rozpoczęła się w Sylvarancie, drużyna dociera do Tethe’alli – świata równoległego. Z pomocą Zelosa, tamtejszego Wybrańca, który jednocześnie zostaje ich „opiekunem”, udaje im się zdobyć zgodę na podróżowanie po kraju. Znajdują oni Altesse – krasnoluda, który przeprowadzał kiedyś eksperymenty związane z zaszczepianiem ludzi Exsphereów oraz Presee – ofiarę tychże badań. Mężczyzna zgadza się pomóc im w wykonaniu Key Crestu, dzięki któremu Collete będzie mogła stać się taka jak kiedyś – w tym celu udają się do kopalni po odpowiednie materiały. Tam spotykają Kratosa, który pragnie zabrać ze sobą Collete, ale jednocześnie nie chce ich skrzywdzić, co daje Lloydowi sporo do myślenia. W tym momencie zjawia się Yggdrasil – przywódca Cruxisu.

Przemyślenia:

Szczerze mówiąc zapomniałam już, że OAV czasami trwają dłużej niż zwykłe odcinki, dlatego byłam niezwykle miło zaskoczona widząc na liczniku prawie 43 minuty ^^ …choć i tak jak dla mnie to było co najmniej o kolejne 43 minuty za mało xD

Zacznijmy jednak od początku, czyli od grafiki. Już pierwsze Tos było bardzo ładnie wykonane, dlatego szczególnie nie zdziwiło mnie, że i drugi sezon stoi na tym samym lub wyższym poziomie. Tła są bardzo szczegółowe, a kolory wyraźne, ale z drugiej strony nie dają po oczach, są jakby odrobinkę stonowane. Efekty świetlne wyglądają porządnie – zdecydowanie w niektórych momentach, jak np. kiedy Collete reaguje na wrogów w Meltokio a bohaterowie widzą fioletowe smugi i błyski, w ich wykonaniu pomogły komputery ;)

Jednak jeśli chodzi o wygląda, to tym czym najbardziej się zachwycam są sceny akcji. Walki wyglądają genialnie – animacja postaci jest bardzo płynna i naturalna. Sprawia wrażenie, że gdyby człowiek był odpowiednio wysportowany, to może nawet i dałoby się coś takiego zrobić xD

Chyba najbardziej podobało mi się początkowe Zelos vs. Regal – ogólnie strasznie fajnie oddano styl, którym posługują się dane postacie. Tutaj chyba właśnie Regal (ten niebiesko-włosy xD) jest najlepszym przykładem. Z powodu kajdan, które ma na rękach, może posługiwać się praktycznie tylko nogami i w walce to dokładnie widać.

W ogóle już sam fakt tego, że bohaterowie korzystają ze swoich znanych z gry ataków, sprawia, że automatycznie człowiek się uśmiecha :] Wydałam z siebie radosne kyaaaaa~ widząc Light Spear oraz Demon Fang – mam nadzieję, że i w kolejnych odcinakach będą smaczki dla fanów ^^

Na muzykę także warto zwrócić uwagę i nie mówię tu już nawet o samym openingu i endingu. Utwory prawie cały czas towarzyszące nam podczas epizodu są przyjemne dla ucha i fajnie dopasowane do sytuacji – chyba najbardziej podobał mi się motyw podczas rozmowy Lloyda z Altessą. Taki delikatny, melancholijny, pianinkowy… Jeśli wyszła ścieżka dźwiękowa do Tosa to zdecydowanie muszę ją dorwać ;)

Idziemy dalej – fabuła. Wydaje mi się, że jest ciut lepiej prowadzona niż w części pierwszej. Brak w niej dłużyzn pokazujących podróż, a akcja skupia się na jakichś bardziej kluczowych wydarzeniach. Oczywiście nie ulega wątpliwości, iż w pewnym stopniu została zmieniona w stosunku do gry – Presea jako dziewczynka mieszkająca u Altessy? Zdecydowanie wyglądało to inaczej w jerpegu, ale cóż. Takich rzeczy nie sposób było uniknąć – trzeba było dokonać korekt, aby zmieścić się z wielogodzinnym materiałem w tych 4 odcinkach, no i żeby dla postronnego widza jakoś to wszystko trzymało się kupy ;]

Jeśli chodzi o bohaterów, to jak dla mnie pierwsze skrzypce w tym epizodzie zdecydowanie grał Zelos! xD Wcześniej nie byłam jakąś fanatyczną fanką naszego czerwonowłosego Wybrańca, ale zdecydowanie teraz go ubóstwiam! ;] Jego miny, niektóre hasełka, czy zachowanie – pure win ;D Do tego jest ciekawą postacią, ponieważ jak już pokazały ostatnie minuty, to szczwany lis tylko grający idiotę – and that’s why we love Zelos ;] Reszta też pozostała w swoich charakterach. Bardzo lubię Lloyda i ten jego idealizm – aż żal że już prawie nie ma na świecie takich ludzi… Sheena oraz jej relacje z Zelosem doprowadzały mnie do głośnych parsknięć śmiechem, Genis, któremu wcześniej chyba najwięcej można było zarzucić, teraz już bardziej przypomina siebie – jego zachowanie przy Presei, nienawiść do Zelosa. Kiedy pojawi się Mithos pewnie jeszcze bardziej wykorzystają potencjał tej postaci :) A Raine I Collete? Akurat teraz nie miały za bardzo co robić, ale każda ma ważną rolę do odegrania w Tethe’alli, więc pewnie zobaczymy je częściej w kolejnych odcinkach.

Z „bad boyów” mamy póki co Kratosa… go LloydxKratos! W wypadku tej dwójki już jestem fanatyczną fanką <śmiech> Doszłam też do dziwnego wniosku, że nie irytuje mnie już tak jego głos – choć dalej uważam, że gość, który dubbingował go w angielskiej wersji brzmi sto razy lepiej, jestem w stanie go znieść bez zgrzytania zębami… czego niestety nie mogę powiedzieć o Yggdrasilu :/ Nie spodziewałam się, że ma tak męsko-brzmiącego seiyuu! Kompletnie nie pasuje mi on do jego wyglądu…

Właśnie! Jeśli już jesteśmy przy Yggdrasilu – kiedy się pojawił, a Lloyd powiedział by najpierw sam się przedstawił, zanim zapyta innych o imię, mało nie spadłam z krzesła xD Ta linijka to sztandarowe zdanie naszego idealisty ;) Trochę się zawiodłam na angielskich subach, bo nie napisali tego w ten sam sposób, w jaki mówił to w grze. “Before you ask someone’s name, state your own first” nie brzmi tak fajnie jak „Give me your name and I shall give you mine” wypowiadane tym jego buńczucznym, buntowniczym tonem ;] Ogólnie fajnie by było usłyszeć więcej takich typowych powiedzonek z gry… Ślicznie proszę, co? Może scenarzyści mnie wysłuchają xD Jeśli zobaczę wymianę zdań:

Genis: „Dwarven vow number 7:”
Collete: „Justice and love will always win”
Lloyd: “Oh, I hate that saying!”

Będę usatysfakcjonowana xD Zawsze miałam ubaw kiedy słyszałam to po wygranej bitwie ;)

Już wcześniej wspominałam o tłach, ale jeszcze chciałabym do tego wrócić – bardzo fajnie wykonane są wszystkie lokacje. Wiernie przeniesiono dużo specyficznych miejsc, poczynając choćby od domku Altessy, po wejście do kopalni (ciągle pamiętam jak wyglądała walka, którą trzeba było stoczyć w tamtym momencie ;]). Kolejny wielki plus dla grafików.

Muszę też przyznać, że cały odcinek całkiem nieźle wyszedł pod względem emocjonalnym – nie zabrakło patosu i dramatyzmu w przedstawieniu relacji LloydxCollete (nie zrozumcie mnie źle! Jestem fanką tego paringu :D), czy przyjaźni pomiędzy bohaterami (patrz: Lloyd i Genis). Komizm spisał się świetnie – był lekki i tak gdzie trzeba (patrz: Zelos i Genis). Właśnie cała zabawa z seriami fantasy polega na tym, żeby je dobrze wyważyć. Trzeba być poważnym, ale nie bać się wrzucać też do mixu czegoś co rozluźni atmosferę ;)

Na koniec tego mojego ultra długiego wywodu powiem tylko tyle, że dla fana Tales of Symphonia obejrzenie tej serii jest czymś musowym. Fajnie zobaczyć grę z innej perspektywy, szczególnie tak dobrze zrealizowanej ^^ Inni zaś powinni być usatysfakcjonowaniu przyjemnym anime fantasy, których znów tak dużo na rynku nie ma ;] …Ech… to mi przypomniało, że jeszcze mi połowa drugiej płyty została do przejścia – jako, że skończyłam już Dragon Age’a Przebudzenie, zdecydowanie wraca mi motywacja do JRPG xD

Omake:

To co widzicie powyżej, to omake, które dołączono do pierwszego DVD z ToS. Nie wiem jak wy, ale ja miałam ubaw na sto dwa przy oglądaniu! Parodia praktycznie każdej postaci i jej zachowania wyszłą genialnie – Kratos i Jugment rządzi! Zrobili z niego takiego boysbandowca, że hej xD A Genis? – i tak okazał się tylko komicznym akcentem ;P Na łopatki jednak rozłożyło mnie gadanie o tym jaki cel mają dwa białe paseczki powiewające za Lloydem  <śmiech> Popłakałam się przy oglądaniu – poproszę więcej takich speciali!!!

Screeny:

Cheers! :*