Igły w dłoń, czyli jak zrobić plushie ;)

Już od jakiegoś czasu trudziłam się nad pewną sprawą. Otóż na różnych zagranicznych stronach można spotkać coś takiego jak „plushie” (ewentualnie „plush”), czyli mówiąc po Polsku – maskotkę. Moją one kształty różnych bohaterów mangi, czy anime i są takim gadżetem dla fanów ^^

Jako, że co jak co, ale uważam siebie za fankę M&A, to zamarzyło mi się mieć takie cudeńko. Niestety po przejrzeniu najróżniejszych sklepików/aukcji/wszelkich innych tego typu przybytków NIC nie udało mi się znaleźć!

Jednak moja ciekawska natura nie pozwoliła mi tego tak zostawić, więc rozpoczęłam małe śledztwo – skoro nigdzie nie można kupić czegoś takiego (pomijam Ebay i inne zagraniczne serwisy), to skąd się to bierze??? Odpowiedź okazała się prosta, ale początkowo trochę dobijająca – po prostu trzeba sobie taką maskotę zrobić samemu!

Moje życiowe motto to: „Nie ma rzeczy niemożliwych”, dlatego postanowiłam spróbować ;)

Jestem dziewczyną, ale prawda jest taka, że jedyne moje dotychczasowe spotkania z igłą polegały na zacerowaniu jakiejś dziurki, czy doszyciu guzika, dlatego też na początku byłam dość sceptycznie nastawiona do całego pomysłu. Jak taki, za przeproszeniem, noob jak ja zdoła uszyć pluszaka?

Żeby nie przegrać już na starcie, postanowiłam zagłębić się w przeróżne tutoriale i wynieść z nich wiedzę potrzebną do rozpoczęcia mojego eksperymentu. Wszystkim, którzy także będą mieli ochotę spróbować, polecam takie oto krok po kroku, na które wpadłam na DeviantART’cie. Naprawdę świetną robotę odwaliła jego twórczyni ^^

Dobra – dowiedziałam się już jak to zrobić, pozostało mi jeszcze zdobycie materiałów. Plushie najczęściej robi się z cienkiego filcu (czasami nazywanego artystycznym), który, przynajmniej w mojej okolicy, nie jest tak łatwo dostać. Pozostaje albo zamawianie przez internet, albo wizyta w dobrze wyposażonym Empiku. Ja skorzystałam z tej drugiej opcji, i kupiłam parę płatów w krakowskim oddziale tej sieci (tym w Galerii Krakowskiej). Jeden płat to mniej więcej 30x20cm i kosztuje około 2zł.

Większy problem miałam z decyzją czym wypchać maskotkę bo niestety nigdzie nie jest to jednoznacznie określone. Los jednak się do mnie uśmiechnął bo moja przyjaciółka to córka krawcowej ^^ Doradziła mi, żebym użyła waty, tak więc uhahana udałam się do sklepu. Kupiłam watę bawełnianą z Belli – 100g za około 2zł. Tym sposobem miałam już wszystko – teraz pozostało tylko zabrać się do pracy ^^

Tutaj wkracza do akcji tutorial, który wam wcześniej pokazałam. Jeśli chodzi o mój wzorzec, to wybrałam Mokone z Tsubasa Reservoir Chronicle:) Stwierdziłam, że powinna być dość łatwa jak na pierwszy raz. Przy pracy „wzorowałam się” (no powiedzmy ;]) na tym rysunku:

Po jakichś 3 godzinach pracy (chciałam powiedzieć po 3 godzinach kucia się w palce, narzekania, przeklinania i innych podobnych czynnościach xD), rozłożonych na 3 dni, rezultat wyszedł taki ;] Moja Moko-chan ma 6cm wysokości i aktualnie wesoło się do wszystkich uśmiecha z półeczki z mangami xD

Wiem, że dziełem sztuki to ona nie jest, ale za to czuję się swego rodzaju dumna, że mimo wszystkich przeciwności udało mi się ją jakimś cudem skończyć ^^ Przekonałam się na sobie ile wysiłku, czasu i dobrej woli potrzeba do zrobienia takiej małej pierdółki, dlatego postaram się napisać o kilku sprawach, które mogą wam pomóc, gdybyście sami postanowili spróbować xD

Nóżek i rączek nie radzę próbować wywracać na drugą stronę, jeśli wasza plushie nie będzie co najmniej 2 razy większa niż moja. Przy tak małych elementach tylko nam to więcej przyniesie problemów niż pożytku.

Przy wypychaniu bardzo pomocny jest ołówek, albo coś podobnego. Dzięki temu w ogóle uda nam się tą watę wepchnąć do środka malutkich elementów!

Jeśli się da i nie będą odpadać, to starajcie się doszywać rączki/nóżki/itp. od ich spodu – dzięki temu szwy nie będą aż tak widoczne ^^

Gdyby coś wam nie wyszło, to nie bójcie się tego spruć i zrobić jeszcze raz. Na filcu ślady od przebicia igłą szybko się maskują, tak więc lepiej zrobić coś jeszcze raz, a dobrze, niż zostawić w stanie, który nas nie zadawala.

Buźka, to moim zdaniem najtrudniejszy moment. Przy Mokonach widziałam użyte różne metody. Doklejenie (Kropelka lub coś podobnego) paseczków grubszej wełny, wyszycie odpowiedniego kształtu (metoda dla cierpliwych! Straciłam rachubę tego ile razy próbowałam zrobić to w ten sposób, a i tak mi nie wychodziło, więc wszystko kończyło się na pruciu i kolejnej próbie. Ostrzegam bo może człowieka trafić!), czy zwyczajne narysowanie tego co trzeba. Ja w końcu postawiła na tą ostatnią opcję – czytałam, że najlepiej się sprawdzają farbki akrylowe, ale z powodu braku tak ich, jak i chęci na wycieczkę do sklepu artystycznego, wykorzystałam czarny cienkopis ;) Przez rozpoczęciem polecam wziąć nożyczki i dokładnie oczyścić powierzchnię, po której będziemy rysować (położyć je równolegle do materiału i obciąć wszelkie puchate niteczki itp.). Im materiał będzie bardziej „płaski” i mniej „omeszkowany”, tym lepiej dla nas ^^

Mogę jeszcze dodać tyle, że pomimo czasu i pracy włożonej w takie dziubdzianie się z igłą, sprawia to nieopisaną radochę! ^^ Jasne, że jeśli coś nam nie wyjdzie pewnie nawet i szewc by się wystraszył tym co nam na język przychodzi, ale mimo wszystko to pozytywne przeżycie :) …No bo w końcu, kto nie chciałby mieć słodkiej maskotki swojego ulubionego bohatera? ^^

Aktualnie zastanawiam się jaką postać teraz zrobić – myślałam o CCS Sakurze, ale macie może jakieś inne propozycje? ^^

Aha! Oczywiście jeśli ktokolwiek z was zrobi swoją plushie, to wstawienie w komentarzach linka do waszej pracy jest rzeczą obowiązkową! ;)

Cheers! :*