FullMetal Alchemist 2: Brotherhood – Odcinek 14

Wkurzyłam się! Okazało się, że lekcje skrzypiec będę mieć dopiero od września :/ Grrrr ja chcę juuuż! …ale dobrze, spokojnie, co się odwlecze to nie uciecze – ważne, że w ogóle je będę miała ^^ Co więcej mam dziś powód do „świętowania” – oficjalnie jestem pełnoletnim, obywatelem Polski. Cokolwiek zrobię sama będę musiała za siebie odpowiadać… innymi słowy odebrałam dzisiaj dowodzik osobisty ;] Jeszcze o jedną dyskietkę muszę się postarać – czyt. prawo jazdy xD

Wracając do FMA. Raju, ale szybko się uwinęli! Dzisiejszy odcinek jest ostatnim z tych, które można uznać za powtórkę z rozrywki – zresztą od połowy jest już całkowicie czymś nowym! Niespełna 15 epizodów, a oni doszli do …chwila <szpera w mangach> …połowy 30 rozdziału + fragmenty z 31 (ogólnie rzecz biorąc tom 8). Reszta trzydziestki i 32 będzie w tą niedzielę (tak wnioskuję z zapowiedzi). Już się nie mogę doczekać, ale dlaczego jestem taka niecierpliwa zdradzę dopiero w przemyśleniach – zapraszam ;)

PS: Ostrzegam – dzisiejszy post jest masakrycznie długi! ;p

Streszczenie:

Roy przeniósł się do Centrali, a tymczasem Ed i Izumi chcą zmierzyć się z Greedem. Widząc, że stoi na przegranej pozycji, chciwy homunkulus postanawia uciec. Natyka się jednak na Kinga Bradleya, który prawie przeprowadzał inspekcję na północy i postanowił przyjść z odsieczą Elricom. Teoretycznie nierówna walka pomiędzy tą dwójką przeradza się w rzeź za pomocą szpady głowy państwa. Okazuje się, że naszelnik sił zbrojnych Amestris także jest homunkulusem! Po chwilowym rozprawieniu się z Greedem, zabija on także wszystkie chimery – włącznie ze znajdującą się w zbroi Ala Martel. Wielki szok sprawia, że chłopak przypomina sobie wspomnienia o tym jak odebrano mu ciało. Kiedy jest już po wszystkim, bracia decydują, że muszą się dłużej pokręcić przy armii, ponieważ coś im tu nie pasuje. Bradley natomiast zabiera Greeda do swego „rodzeństwa”. Zostaje on oskarżony o zdradę i zamordowany przez kogoś nazywanego przez homunkulusy „Ojcem”…

Przemyślenia:

Na początek niespodzianka! Wiecie co ostatnio znalazłam? Nowy poster! Wygląda cudnie! ^^ Jest May, Ling, Hohenheim! Yay~! nie mogę się na niego napatrzeć :) <= odezwała się we mnie maniakalna fanka FMA xD

Wracając jednak do odcinka – jak zwykle sceny walki były zrobione bardzo fajnie – to co najbardziej się rzuca w oczy w takich momentach, to niezwykła… „giętkość” postaci. Poruszają się oni niezwykle płynnie i wykonują wprost niesamowite akrobacje. Miód dla oczu ^^ Do tego ogromnie się cieszę, ze nie ma cenzury na krew. Ta manga jest bardzo brutalna, dlatego Brotherhood przekazuje ją właśnie w ten nieprzyjemny, brudny, zakrwawiony sposób – tak ma być!

W tym odcinku dowiadujemy się, że Bradley to homunkulus, niby nie ma w tym takiej niespodzianki bo i w poprzedniej ekranizacji tak było. Jednak główną różnicą jest to, że jego imię brzmi Wrath, które ostatnio nosił jakiś mały szczyl będący postacią wymyśloną na potrzeby anime. Tym sposobem mamy już:

Chciwość  – Greed
Nieczystość (pożądanie) – Lust
Zazdrość – Envy
Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu (obżarstwo) – Gluttony
Gniew – Wrath
Lenistwo – Sloth

Brakuję tylko siódmego grzechu – „pychy” (dumy) czyli Pride’a. Kto nim jest, sama jeszcze nie wiem. Do tomu 15 się nie dowiedzieliśmy (a 16 jest ciągle w zapowiedziach JPFu). Tak samo Sloth jest tylko wspomniany – nie odegrał jeszcze żadnej konkretnej roli.

„Ojciec” zaś wygląda jak Hohenheim, ale nie zdradzę czy jest nim naprawdę. Jest to w pewnym sensie rozstrzygnięte w aktualnie wydanych w Polsce tomach, więc nie chcę nikomu spoilerować ;) Ja w każdym razie będąc na tym etapie stawiałam, że właśnie takie jest rozwiązanie bo dzięki temu dużo rzeczy układa się w spójniejszą całość – prawdę jednak musicie odkryć sami :)

Jak już jesteśmy przy homunkulusach, to chcę zaznaczyć jedną kwestię – mianowicie cenzurę. Scena kiedy Greed jest przywiązany do tego pseudo-słupa (swoją drogą to będzie mi go brakowało – zawsze jakoś go lubiłam ;)) w Brotherhood wygląda tak:

W amerykańskim wydaniu tak:

A w japońskim i polskim tak:

Ciekawe prawda? Podobno Viz miał przeciwwskazania apropo dość szokującego obrazka jakim jest Greed wiszący na krzyżu, toteż zrobili sobie zmienioną wersję. Mnie zaś zainteresowała ta sprawa ze względu na Polskę. Niby zawsze uchodzimy za poprawnych politycznie i religijnie, a jednak nie prosiliśmy o ugrzecznioną wersję – bardzo dziękuje za to naszemu wydawcy, ponieważ w pewnym sensie nasz kraj wykazał się tolerancją, której mu czasami bardzo brakuje… Jako chrześcijanka (trochę wątpiąca, ale zawsze) bynajmniej nie czuję się obrażona patrząc na ten obrazek – co więcej podkreśla on dość ciekawą symbolikę tej sceny (rany – odzywa się we mnie polonistka ;P)

Dalej. Al odzyskał nareszcie cząstkę wspomnień (czy tylko ja uważam, że ujęcie 08 jest świetne? Niby Ed, ale wygląda tak… inaczej ;)). Co więcej okazuje się, że to jego dusza na moment znajdowała się w „ciele” tego czegoś co miało być ich wskrzeszoną matką! Jak? Dlaczego? – to jest chyba jeden z powodów, dla którego tak bardzo kocham FMA! Zagadki, które stawia przed nami autorka, coraz bardziej skomplikowana fabuła, a zamiast otrzymywać odpowiedzi, dostajemy kolejne pytania ;) Sami przyznacie, że w pewnym sensie to chęć odkrycia (zacytuję Marcoha) „Prawdy drzemiącej w głębi prawdy” tak mocno trzyma was przy ekranie ^^

Armstrong postawił za to przed nami dylemat moralny – czy naprawdę lepiej było ukrywać przed braćmi wiadomość o śmierci Hughesa? Oczywiście celem było ustrzec ich od bólu oraz nie zaprzątać głowy „niepotrzebnymi sprawami” (tak by mogli myśleć o swoich celach, czyli odzyskaniu ciał,  a nie o innych ludziach), ale skoro tak czy siak mieli się dowiedzieć, to nie lepiej było im to zdradzić od razu? Ciężka decyzja do podjęcia :(

No i na koniec słów kilka, które mnie tak podekscytowały w stosunku do przyszłego odcinka. Do wszystkich czytelników mangi – w epizodzie 15 zobaczymy Linga!

Kiedy zobaczyłam go w zapowiedzi praktycznie spadłam z krzesła! Jest on naprawdę niesamowicie komediową postacią (choć później przerodzi się w charakter bardziej tragiczny), która ogromnie wiele wnosi do serii ;) Pierwsza myśl jak zaświtała mi w głowie to: „Ciekawe, kto jest jego seiyuu?”. Czym prędzej zabrałam się za śledztwo. Najpierw MAL, ale tam niestety brak danych, później ANN i bingo! Radość ze znaleziska od razu została przebita niebotycznym zdziwieniem „Że coooo???!” Okazuje się, że głosu naszemu zwariowanemu przybyszowi ze wschodu użyczy Mamoru Miyano! Ostatnio oglądałam Vampire Knighta, więc pierwsze skojarzenie po usłyszeniu tego nazwiska to Zero. Czy gość da radę? Przekonamy się już w niedzielę ;]

Mam też nadzieję, ze zobaczymy nowy OP – NICO Touches the Walls „Hologram” oraz nowy ED – Miho Fukuhara „LET IT OUT”. Póki co udało mi się znaleźć tylko cosik takiego:

Piosenka brzmi całkiem całkiem, a Miyano… może i wyjdzie z tego coś porządnego ;) Na razie ciężko stwierdzić…

Screeny:

Cheers! :*