La Corda D’Oro ~primo passo~ – co nam w duszy gra :)

Słuchaliście kiedyś muzyki klasycznej? Mówię tu o prawdziwej, typowej twórczości np. Mozarta, Chopina, czy Liszta. Zapewne znajdzie się tylko kilku, którzy zdolni będa przyznać, że są to prawdziwe arcydzieła, mogące poruszyć duszę, a nie nadęte, górnolotne kawałki wychwalane przez równie napuszonych koneserów.

Jestem jednak w stanie założyć, że po obejrzeniu La Corda D’Oro większość może zechcieć zweryfikować swoje poglądy :)

Kahoko Hino i wróżka Lili wprowadzą nas w magiczny świat muzyki, gdzie piękno dźwięków chwyta za serce, a przystojnych chłopaków możemy spotkać praktycznie na każdym kroku xD

Co byście zrobili, gdybyście w zwykły szkolny dzień, nagle spotkali duszka muzyki, a godzinę później dowiedzieli, że jesteście zapisani jako uczestnik renomowanego konkursu muzycznego?

Z takim właśnie problemem przyszło się zmierzyć Kahoko – Zwykłej uczennicy 2 klasy liceum. Szkoła, do której uczęszcza jest podzielona na dwie części – tą dla zwyczajnych studentów, gdzie nosi sie czarne mundurki oraz na sekcję muzyczną, gdzie ubiera się na biało.

Konkurs, do którego zostaje wciągnięta nasza bohaterka, był zazwyczaj przeznaczony dla uczniów wydziału muzycznego, tak więc jej obecność wzbudza niemałe emocje …jest jeszcze jeden maleńki problemik – Hino nigdy w życiu nie grała na żadnym instrumencie!

Całe szczęście w tym momencie Lili udowadnia, że potrafi coś więcej niż ciągle przysparzać coraz to nowszych kłopotów – wręcza dziewczynie magiczne skrzypce, na których może zagrać każdy kto tego naprawdę pragnie. Kahoko w końcu decyduje się podjąć wyzwanie i przystąpić do konkursu, ale od chęci do mistrzostwa czeka ją daleka droga.

Fabularnie cała seria jest dobrze przemyślana. Ciągle się coś dzieje i praktycznie nigdy się nie nudzimy. Do tego wątek główny przeplata się z pobocznymi historiami innych bohaterów, które fajnie urozmaicają całą opowieść :)

Postacie zresztą to, zaraz po muzyce, najjaśniejszy element tej serii. Cała plejada charakterów sprawia, że każdy znajdzie swojego ulubieńca (tu mam w szczególności na myśli dziewczyny, ponieważ piątka bishonenów to spory wybór ;P). Patrząc na samych uczestników konkursu mamy: opiekuńczego niczym starszy brat Ryo (pianino), zimnego na zewnątrz lecz delikatnego w środku Lena (skrzypce), Kazukiego (trąbka) – zawsze uśmiechniętą i przyjacielską gadułę, Keiichiego (wiolonczela) – spokojnego śpioszka, Yunokiego (flet poprzeczny) o podwójnej osobowości oraz nieśmiałą Fuyuumi (klarnet). Zaznaczam, że to dopiero początek dobrze wykreowanych bohaterów ^^

Sama Kahoko jest bardzo sympatyczna i dość łatwo jest się z nią uosobić. Zawsze otwarta i pomocna lecz jednocześnie o silnym charakterze. Jak każdy człowiek odczuwa wątpliwości i poczucie winy, ale na całe szczęście przyjaciele potrafią ją wyciągnąć z każdej opresji :)

Dochodzimy teraz do takiej konkluzji – ona jedna, ich pięciu – nie było możliwości, żeby nie wpleść tutaj wątku miłosnego ;] Jednak jest on bardziej na pobocznym planie, ponieważ, jakby nie było, głównym motywem tej serii jest muzyka.

Muzyka, która porusza duszę ^^ Poczynając od „Ave Maria” poprzez inne aranżacje takie jak „Gavotte”, „Walc o szczeniaczku”, „Poranek”, „Tristesse”, „Kanon”, „Trzy Romanse nr2”, „Tzigane”, „Entertainer”, „Sonata Skrzypcowa nr1”, „Jupiter”, „Klarnet Polka”, „Preludium” a na „Salut d’amour” kończąc. Oczywiście jest ich jeszcze dużo więcej, ale wypisałam te, które najbardziej trafiły w moje gusta (znając życie i tak coś pominęłam :)). Wszystkie utwory są niesamowicie piękne, a po ich odsłuchaniu, nieraz zaczynamy się poważnie zastanawiać czy nie rozpocząć nauki gry na jakimś instrumencie :) Odcinki 05, 10, 17 i 25 zawierają poszczególne selekcje (etapy konkursu muzycznego) i to tam znajdziecie najlepsze kawałki :)

Teraz od wrażeń słuchowych przejdźmy do tych wizualnych. Bardzo podobała mi się animacja ruchów postaci podczas gry na instrumentach. Pianino, skrzypce, czy trąbka – w moim odczuciu wszystko wyglądało realistycznie i naturalnie :) Ogólnie rzecz biorąc jest to kolejna seria z bardzo specyficzną, a jednocześnie ładną kreską ^^

Aktualnie cała seria jest już za mną, ale bynajmniej nie mam zamiaru się tak szybko rozstawać z La Corda D’Oro. Już 26 marca czekają na nas 2 dodatkowe odcinki, a jest jeszcze przecież manga!

Wam zaś z całego, zatopionego w muzyce, serca polecam zapoznanie się z tym tytułem. Porusza on dość niespotykany temat, zainteresuje zarówno fanów komedii, dramatu jak i romansu. Do tego otworzy przed nami drzwi do świata muzyki klasycznej, a wierzcie mi, kiedy jej pierwsze dźwięki dotrą do waszych uszu, po prostu nie będziecie mogli przestać sięgać po więcej! :)

Cheers! :*